2010 წ. 11 დეკემბერი.  23 საათი.  თბილისი. ჩემი სახლი. მამაჩემის დაბადების დღე. მამაჩემი არა, მაგრამ სახლში ჩემი 10 – მდე მეგობარია, რამდენიმე ლეპტოპი, ყაყანი, სიგარეტის კვამლი, აურზაური და უცებ შუქი ჩაქრა. ელექტრო ენერგიის შეწყვეტიდან 15 წუთში ფიროსმანს რომ დავენახეთ, ალბათ ბედნიერებისგან ძალიან ბევრს იტირებდა. მისი ოცნება ჩვენ განვახორციელეთ, სანთლის შუქზე ჩაის ვსვამდით და ფრიად მაღალ  […]

რა შუაშია ეს სათაური, პოსტის კითხვისას მიხვდებით. როგორც წესი, ჩემი პოზიციის პირდაპირი დაფიქსირებისგან თავს ვიკავებ ხოლმე. აქაც კი, ჩემს ბლოგზე. მაგრამ… დღევანდელი აქცია ილიას უნივერსიტეტთან საინტერესო იყო, თან რამდენიმე მიზეზი გამო. маразм крепчает თუმცა, იქნებ ცუდი სულაც არაა. ბოლოს და ბოლოს, ხალხი ალაპარაკდა.  ვნებათაღელვაა..  მეგობრები, ნაცნობები თუ უცნობები.. ყვითელ ავტობუსებში, კაფეებში, ბარებში, სალონებში… ყველგან ყველას […]

  “წითელი ბაირაღები” ელბაქიძის დაღმართზე, ერთ პატარა, მაგრამ მყუდრო სახლის კარზე ზარი დაირეკა. ამ სახლში ჯავახიშვილები ცხოვრობდნენ. მათი თანაცხოვრება ოჯახური იდილიის მაგალითად შეიძლება ჩაითვალოს. მწერალი, მიხეილ ჯავახიშვილი, მოსიყვარულე მეუღლე და მამა, სტუმრებს ყოველთვის სიხარულით ხვდებოდა. მათთან ქართული ინტელიგენციის წარმომადგენლები ხშირად იკრიბებოდნენ. პრეფერანსს თამაშობდნენ, საუბრობნენ ხელოვნებაზე, სხვა საჭირბოროტო საკითხებზე, მხიარულობნენ; პიანინოს მიუსხდებოდნენ, ამღერდებოდნენ. საღამოობით კი რუსთაველის […]